abimin yatağının başucunda dururdu , siyah oldukça büyüktü , üzerine bir sürü yapıştırma yapıştırmıştık , ekolayzır ayarını bozduğumda abimden azar işitirdim.çok kasetimiz vardı,annemin kullanmadığı muazzez abacı kasetlerinin üzerine ses çekerdik.o zamanlar hayatımın en güzel geçen zamanlarıydı sanırım.bilgisayarın yozlaştırmadığı temiz bünyeler,bir araya gelince şımaran , önce gülen ama sonra b.kunu çıkaran iki kardeş , abim hep güldürürdü beni , program falan yapardık onu kaydederdik , radyo programlarını alaya alırdık , en sonunda abim bana vurur,sataşır bağırmalarımı kaydetmek için iyice çığırdan çıkardı.ben bunu bile bile her gün odasına giderdim yeniden.

bizimkini omzumuza alıp dışarı çıkmazdım elbette , ama o kadar özenirdim ki , kablolu olduğunu unutup heveslendiğim bile olurdu.7-8 yaşında küçük bi kız çocuğu o adar büyük bişeyi nasıl taşıyacaktı orası da malum.ama üzerine titrerdik , yapıştırmaları çıkarırken tam çıkmayıp yüzeyde beyaz yapışkanını bırakması (dünyada en illet olduğum şeylerin başında gelir) hayal kırıklığına uğratırdı.o kadar dikkat ederken bi gün kaseti koyup kapağı kapatmaya davrandığımda kapanmadığını farkettim.hatırlar mısınız , o kapağı 5-6 kere itip kapamaya çalışmak , en sonunda sertçe kapatmak lazımdı , bu şarttı çünkü o kapak hep yalama olurdu.

çok da toz çekerdi , kasetleri , hoparlörleri oturup sevgiyle temizlemek çok zevkli olurdu.bir de o zamanlar tek eğlencemiz bu olduğundan yaşam alanı da ona göre şekillenirdi , bütün ihtiyaçlar elin altında olurdu , yanına dizilirdi , kasetler , kağıt kalem( radyoda dinlenip beğenilen şarkının adını yazmak için) , su,topkek ...




bir gece abimle şımarmıştık da annem inanılmaz kızıp azarlamıştı , o gün abimle anneme küsmüştük , yüzünü görmeyecek , yemeğini yemeyecektik falan .. ama o kadar açık gözüz ki odaya kapanmadan önce yanımıza 2 şişe su , kek , kraker falan stoklamıştık.gece sega falan oynamıştık beraber uyumuştuk ( yan odada oturan abiye özlem <3) ertesi gün annem gelip hadi atakuleye gidiyoruz siz de dreamland e girersiniz diye odanın kapısından bağırmıştı da hiç bişey olmamış gibi giyinip çıkmıştık.hey gidi.

bu arada her akşam dreamland de jetonun dibine dibine vuran , o sarı kuponlardan onbin tane biriktirip sadece misket alınca bile mutlu olan , ter içinde çıkıp aşşağı katta kumpir yiyen , evi atakuleye yakın çocuğum ben.meraba.

neyse , ha ne diyordum , boombox. boombox ını omzuna yükleyip ağır ağır yürüyen , renkli tshirt altına absürd bi sneaker çeken , kafasını sallayarak , bangır bangır açtığı müziğe eşlik ederken ondan serbestinin olamayacağını düşündüğüm adam.nerdesin?ben seni sadece filmlerde kült hale gelmiş biri olarak hatırlamak istemiyorum , hala etrafımda görmek istiyorum.neden kayboldunuz hep bi anda? ipod a mp3e dayanamadık global olarak.her ne kadar havalı reklamları dönse de hiç bi mp3 çalar boombox yerini tutamaz.
boombox omzunda , duvara dayanmış , tek bacak dizden kıvrık duvara yaslanmış , etrafına kısık kısık bakan, asker traşlı adam .benimle evlenir misin? ( kısa saç fetişi olan insan*)

bu da geçmişe atıf kısmı :