Bazen öyle içim sıkılıyor ki

Düşünmemem gereken şeyleri düşünüyorum.

O yüzden daha çok içim sıkılıyor.

Otuz bin saniye bu zinciri kırmak için uğraşıyorum.

Olmuyor.

Otuz bin birincide vazgeçiyorum.

Öyle sıkıyor ki

Saniyeleri hissediyorum,

Zaman geçmiyor.

İnsan beynini çıkarıp bir kenara koyamıyor.

Saatini çıkarıp attığı gibi.

edit: ama er geç geçiyor.