Before:

“Kraliyet ailesi mübarek be.”

After:

“Son el batmasaydım, ben birinciydim.”

Before:

“Bana fark etmez, her yer olur bana.”

After:

“Orası çok uzak ya, Tunalı olsun.”

Before:

“(Beşyüzelli tane formül) Bunlar da bazı yöntemler.”

After:

“Ama bunları kullanmıyoruz.”

Hepinize çok hayırlı günler diliyorum.

Onun dışında da, 21. Yüzyılda hala top kaybı yaşayan Paul Pierce gibi bir gerçek var. Hala. Yarıya kadar 4 sayıyla oynayan utanmaz arlanmaz Allen var. Üç kişi tek kişiyi tutarken Gasol'ü boş bırakan bir Garnett var. Bir de tabii Metta Worldpeace gibi bir realite var ki, oyun boyunca soyadını UNESCO'nun bağışladığını düşünüp durduğumuz adam Ron Artest'ten başkası değil. Son dakikanın azizliğine uğramayı ödev edinmiş de bir Rivers var ama ona çok yüklenemem. Balım.

Not: Adam son senesinde, hala imza kağıdının önden mi arkadan mı geldiğini bilmiyor. Dördüncü sınıfta imza kağıdını ne tarafa uzatacağının tedirginliği var üstünde. Çıkarın şu at gözlüklerini, ilerleyin artık ya.