İşini doğru düzgün yapan insana saygım sonsuz. (Vurgu, farkettiyseniz fiilimsiden önceki ikilemede.) Ha gelgelelim, bir takım koşullar seni Allahın bir çeşit belasına döndürmüşse de, bunu kontrol altına al, cebine koy; akşam evinde paşa paşa devam et. Bana ne arkadaş. Bana ne?!

Günün sözü: "Adama zorla küfür ettiriyorsunuz."

Bugün gittiğimiz bir şarküteride, milyar tane çikolata türü olduğunu görüp biraz kendimi kaybettim. Adamı Türkiye'nin bir numaralı ithalatçısı ilan edebilirdim; sonuçta Türkiye Ekonomisi'nden çıkmıştık. Ben hiç böylesini görmemiştim. (Lan...) Neyse, yıllardır M&Ms yiyememiş, bunun yasını tutmuştuk. En son kalesi olan Real Süpermarket de kaldırmıştı raflardan. Yıllar sonra, yeni çeşitleriyle falan karşılaştım, ellerim terledi, dizlerim titredi falan. Fiyatını sord... 19 LİRA DEDİ. ONDOKUZ! İçinde bir avuç bonibon olan bir pakete ben 19 lira verecekmişim. Bu dedim peki ne kadar, parmağımla her bir haltı gösterdim, bu dedim, bu, bu, ya bu, şu ne kadar? Adama nasıl baktıysam, en son Nutella-Go'yu sordum, "onu da söylersem küfür edersin" dedi. Hakkın var usta, gutbay! dedim. Yuh ya.

Neyse ki düşünenimiz var, şükür. Ne manidar ki renklietipuf alanım var. Aynı samurayın zor zamanlarımda gofredoyla da çıkagelmişliği de vardır. (Samuray, doğum günün kutlu olsun, ban-kai!)

Akşam, abimle Sucker Punch isimli über-sucks bir film izledik. Allah var ya öyle filmin binbir türlü belasını versin inşallah. O başrol oyuncusunun ezik surat ifadesi midemizi ekşitti, öf be kardeşim. İyi ki para verip gitmedik. Iyy, bir insan bir filmden iğrenir mi ya? IMDB puanlarına güvenim azıcık vardı, o da bununla beraber yerlebir. İzlemeyin, izletmeyin.

İnsanın etrafında, "z"lerini değiştirdiğinde farkedebilecek insanlar olması öyle güzel ki.

Sürekli "şunu yapalım" "bunu yapalım" "oraya gidelim" "şurdan atlayıp ötekine konalım" diyip duran, ağzı ishal olmuş da tabir edilen insan var ya, aslında hiç bir bok yapmama şampiyonudur. Sen tanımazsın yaaaaa.

Yağmurlu günlerde ben şemsiyemi paylaşırım genelde. Dayanamıyorum, anne yüreği. Bunu sapık gibi de teklif etmiyorum, ben kimseye gül bahçesi de vaadetmiyorum. Elime iki bardak çay alıp sizi mi bekleyecektim ben lan! Adam gibi soruyoruz, benim inanılmaz konforlu, geniş, su geçirmez, rüzgarda dönmez, dayanıklı ve kıpkırmızı şemsiyemi beğenmiyorsunuz, belki de beni beğenmiyorsunuz. Ama biliyor musunuz siz bir hayvansınız hanımefendi. HAYVAN! İsterseniz buyrun, ıslandınız dedim ya, nasıl kaçtı benden bir görseniz, aman yarabbi. Topukları kıçına vura vura koşacaktı az kaldı. Sonra gitti başkasının himayesine girdi ilerde, gördüm. O rüzgarda dönü dönüveren iğrenç bir şemsiyenin altına kaçtı. Anneannemden sizler için gelsin: Hoştköpek! Terbiyesiz evladı.

Murat karşim, KinderSurprise'ler bende kalmış bu arada. Kusura bakma ama ben onları yedim. Oyuncaklarıyla da oynadım. Sen artık alıver kendine bi' tane daha. Kısmet.

Öyle de güzel yağmur yağıyor ki ne dinleyeceğimi ne yazacağımı şaşırıyorum. Size playlist yapacaktım ama üşendim.

Nabıyon?

Böyle ufak minimini şirin küçük sürprizlerle yazıma renk kattığımı düşünüyorum. Sen ne düşü... Sen düşünme, ben düşünürüm. Bu cümleyi bugün serviste duydum. Bir çift, oturmaktalar. Tartıştılar. Ruhum daraldı. Öleyazdım. Boğuk nemli hava gibi. Pü allahın cezaları. Neyse, kavga tırmandı tırmandı, kız "mırmırmırmırmır ben düşünüyorum ama mırmırmırmır" dedi, ve adamın gürlemesi ibretlik oldu. "sen düşünme ya, ben düşünürüm!" Adam psişik beyler, Nazım abi, durakta! dedim kaçtım.

Walkman'in pili biterken kaset ağır ağır döner de ses boğuklaşır, yavaşlar, spastik gibi gelir ya kulağa. İşte yanımda saçmalayan birisi olursa sesi aynen öyle geliyor bana. Dinliyormuş gibi yapsam da o an kayıp olan Modern Talking kasetimi düşünüyorumdur. Lan kalemlerle çevirir çevirir başa sarardık ya.

Binlerce farklı şeyden bahsedebilirim bu gece. Şununla idare ediverin :