telefondayken çekinmek, neyden ama?

Aaa, n'aber ya? İyi benden de, görüşelim bi' ara.

  • Bak şuna açıklık getirelim şekerim, arkadaşlar arasında eğlenceli olabilirim ama bi ortamdaki 19 kişiyi tanısam da, o 1 kişi bile var ya, beni öyle bi' gerer ki, öyle böyle değil. Çekinmeyi falan geçtim, acayip bir şeyler olur yani, bilemiyorum. Bak izah bile edemiyorum, öyle bi gerginlik.

  • N'oldu biliyo musun, az önce elf bi arkadaşım beni aradı. Ben de sıcağa rağmen çayımı almışım, ders çalışıyorum, çünkü yarın vizem var. Rassal değişkenlerin Allah belasını veriyordu ki tam, telefon çaldı, alo?

  • Böyle heyecanlı heyecanlı, bana durumu izah etti. Radyoda yayına gireceklermiş 2 dakikaya, bağlanacakmışım, "çok iyi de oldu çok güzel iyi oldu taam mı?" insanının repliğini tekrar edecekmişim, eğer yapabilirsem yemek kazanacakmışım vesair. Evet, elfleri radyolara istihdam ediyorlar.

  • YABİDUR! Ben buluşalım falan diyeceksin sandım, nabtın anam sen? Benim el ayak titre, böyle telefonu tutama, konuştuğumuz dili unut, yerine ancient bi' dil geliştirip onunla bir şeyler gevele. Rengim değişti, ter bastı, başım döndü, neler neler. Abartıyorsam na böyle (O) olayım.

  • Ben böyle normalde telefonda bile konuşamayan bir insanım. Hayır mesajlaşmaktan da hiç hazzetmem. Konuşmak için ararım, susarım sonra. Nefes veririm falan, sapık kişiliğimin bir yansıması olarak. Tamam belki iki üç cümle kurabilirim. Ama mesela şey olur, böyle diyelim ki karşıdaki bir şey söyledi, ben anlamadım. I beg your pardon? Bir daha söyledi, yine anlamadım, yine sordum, telefonu iç kulağıma soktum, yine de anlamadım ya. Bir daha soramam. Anlamış gibi yaparım. Tesadüfen başka konuya geçilir rahatlarım, ama bazen öyle olmuyo, o soru soruyo oluyo, ben de sadece hı hı demiş oluyorum, öyle saçma bişey oluyo yani. Evet.

  • Dediğim gibi, konuşma yetimi kaybettiğim nadir durumlardandır. Kimi canlar arayıp bu kötü huyuma nokta koymak niyetindeler. Ama olmamış canlar. Bugün onu farkettim ki bir boka yaramamış.

  • Neyse, radyocu elf "hadi bağlayalım mı seni?" dedi, ben ne diyeceğimi şaşırdım, acaba dedim ölüyomuş taklidi falan mı yapsam. Çünkü öyle topluluk önünde konuşma yapabilen, kitlelere seslenebilen ya da çok girişken, radyo programlarını arayıp kakara kikiri yapabilen insanlar var ya. Ne biçim lan onlar. Ben onlardan değilim hiç. Fabrika ayarlarım öyle. "oha yok, nası ya, yok yok, şş saçmalama, valla olmaz, şş..." Telefonla konuşurken odanın içinde dört dönüyorum, ter basıyor, elimdeki kalemle orayı burayı karalıyorum, çıldırıyorum adeta. " yavrum valla yapamam yani, fake isim falan sorun değil, cidden, ayy..."

  • Böyle bi' şey geri çevrilir mi onu düşünüyorum şimdi. Ayıp ettim bence. Sonuçta çocuk beni aramış, beni düşünmüş yani. Ayrıca programına katkıda bulunmak bu, kişisel bişey de değil. Komşulara karşı ço kayıp oldu. Cidden ama. TÜLAY! Döngerigel. Eğer burayı böylece okudunsa bunu da okuyacaksın mantıken ( dünyanın en salak geçiş cümlesi ) Çok özür dilerim, ben de isterim, ya da istemem. Evet istemem, çünkü olmuyo yani, bak başka bir şey iste yapayım. Ne istersen. Ben kamera arkası insanıyım, görünmeyen, duyulmayan, sadece ismi cismi bilinenim ben. Temennim o yönde yani.

  • Böyleyken böyle. Çevreye verdiğimiz geçici rahatsızlıktan dolayı özür diliyor, senden de tekrar özür diliyor, izninizle huyuma tüküreyim diyorum. Haydi bakalım.
  • utangaç, çekingen, ter bezleri orantısız çalışan kırmızı yanaklı insanlar, oradasınız biliyorum!

  • madde işareti koyunca, iki satır arası daha geniş oluyormuş, şablonuna tükürücem ama yeter be.

1 yorum

Cem dedi ki...

utangaç, çekingen ve telefonda konuşamayan muhabirimiz cem bildiriyor: evet burdayız! :(
ter bezlerim orantılı ama. hepsi hayvan gibi çalışıyor o_O