Merhaba.
Bugün sizlere hayatını bir tarafı başka bir tarafına denk sürdürmenin püf noktalarından bahsedeceğim. Eğer sizler de böylesine gamsız bir hayat düşlüyorsanız kaleminizi kağıdınızı hazırlayın.
1. elinizi hiçbir şeye sürmeyin
Siktir edin ya. Siz mi kurtaracaksınız dünyayı. Valla bak. Herhangi bir katma değer yaratmanın kime ne faydası olmuş şu zamana kadar? Bir değişim yaratmak için zaten yeterince geç kaldık. Bu ülkede olduğumuz için zaten bir sıfır geride başladık. Neden biz çalışıyoruz da başkası kazanıyor. Zaten meclistekiler oturdukları yerden para kazanıyor. Falan. Bunun gibi yani. Örnekler çoğaltılabilir ama bence ana fikri anladınız. Siz yapmazsanız başka bir enayi yapar zaten. O yüzden siktir edin.
2. söylenin
Ne olursa olsun, isterse feriştahı gelsin, dünya önünde diz çöksün; siz çökmeyin. Bu kadar saçma bir şey hayatınızda duymamışsınızdır bence. Ne kadar gereksiz şeyler bunlar böyle. Bunu bulmak için çok düşünmüşler mi acaba ya. Bir kere bu böyle olmaz, şu da şöyle yapılmaz zaten değil mi? Saçmalık ya tamamen. Dünya üzerindeki herkesin zeka seviyesi göreli olarak düşük. Zaten her şeyi en iyi siz bildiğiniz için bu insanlar hiçbir zaman sizin seviyenize erişemeyecekler. Bazen yaklaşır gibi oluyorlar ama şımarırlar falan, sakın takdir etmeyin. Sokun itin götüne. Kudursun şerefsizler, herkes haddini bilecek, değil mi ama?
3. umursamayın
Tekrar ediyorum, siktir edin. Kimse için o muazzam beyin gücünüzün binde birini dahi harcamayın. Değmez ya. Acısından, kahrından ölüyor da olsa, morali bozuk, kalbi kırık, motivasyonu düşük, anası ağlak dahi olsa, hiç şeyinizde olmasın. Sonuçta en önemlisi sizsiniz. En değerli varlık siz olduğunuz için geri kalan herşey ve herkes bok yesin. Kesin çok lüzumsuz şeylere kafaları takılıyor, en gereksiz şeylere üzülüyorlardır. Yoklukla, eksiklikle, kırık dökükle kronik sorunları olduğu için sizin tırnağınızın kırılmasından daha önemli değil. Hem onlar sizin içinizde kopan fırtınaları biliyorlar mı? Yemeği nerede yemek gerek, ne kadar zor bir karar bu kimsenin haberi yok tabi.
4. dinlemeyin, dinletin
Sadece kendinizden bahsetmelisiniz. Çünkü başkalarını dinleyerek sadece vakit kaybedersiniz. Kendi problemlerinizi, dertlerinizi, hatta hayatınızda olan biten en küçük detayları bile ağda gibi uzata uzata anlatın. Köpek gibi dinleyecekler. Ama olur a, kendileriyle ilgili bir cümleye başladıkları vakit konuyu değiştirmelisiniz. Hiç uğraşmayın ya, valla. Veri kirliliği boştan yere. Anlatacağınızı anlatıp oradan derhal uzaklaşın. Banane diyebilmelisiniz, bunu sizden başka kimse kullanamaz rahat olabilirsiniz.
5. erdemsizliklerinizle övünün
Yaptığınız, yapıyor olduğunuz ve yapacağınız tüm orospuçocukluklarıyla övünün, hakkınızdır. Çünkü bazı şeyler büyütülmeye ve övülmeye değer. Zaten göreceksiniz ki aslında erdemsiz ve onursuz bir yaşam tarzı her zaman takdir görür. Alkış toplarsınız. Öyle herkese yüz vermeyin, burnunuzdan kıl aldırmayın, kapınızda köle olsunlar. Kaçın kovalasınlar. Yorulsunlar su bile vermeyin şerefsizlere.
6. talepkar olun
Her ne koşulda olursanız olun, hep isteyin. Bencil olmak rahat bir kafanın ilk şartıdır. Başta da söylediğim gibi, sonuçta en önemli sizsiniz. Talep edin, arzdan kaçının.Verici olmayın. Sürekli isteyin, vermeyenin iki yüzü kara çünkü, pislik işte görüyorsunuz. Eğer sizden bir şey talep edilirse kesinlikle yanaşmayın, yanaşacak olursanız da mutlaka bir karşılık gözetin. Kimseye destek olmayın. Her şey karşılıklı olmalı, bir kar elde etmeli bir fayda edinmelisiniz çünkü. Burası kimsenin babasının ahırı değil, değil mi? Kimse de babanızın oğlu değil sonuçta.
7. yüzsüz olun
Arsızlıkta, yüzsüzlükte ve pişkinlikte üzerinize olmasın.Yüzünüz kızarmasın hiç. Karşınızda kalp ve beyin taşıyan canlılar olduğunu sürekli hatırlamanıza da gerek yok. Sadece siz çok etkili kullanabildiğinizden paşa gönlünüz ne yapmak istiyorsa onu yapın. Ağzınıza ne gelirse düşünmeden söyleyin, aklınıza ilk geleni yapın. Bunları rutin egzersizler haline getirmelisiniz. Zamanla farkı göreceksiniz.
Hayat sizinle daha güzel. Allah sizi başımızdan eksik etmesin.
Olanlar oldu tabi.
Şu an düşünüyorum, sanki bir arkadaşım yurtdışına gitmiş ve
bütün iletişimimiz kopmuş yahut kendisini dondurmuşuz ve uzun süre sonra
uyandırmışız. Ve o geri dönmüş. İşte şu an tam da böyle hissediyorum. Hayatımda
o yokken olan biten ne varsa karşısına oturup bir bir anlatmak istiyorum. Elim
kolum sürekli havada, gözlerimi kırpmaya vakit bulamıyorum, nefes almayı
unutuyorum, öyle heyecanlıyım ki bir an önce BÜTÜN HER ŞEYİ anlatmam lazımmış
gibi. Happy Hour bitmek üzere, birer içki daha alalım sonra akşama kadar
otururuz.
Mesela kitaplığımdaki değişen düzeni ve aldığım tüm
kitapları mutlaka görmeli. Beğendiklerimden bahsetmeliyim, beğenmediklerime
sövmeli ve sürekli söylenmeliyim. Hoşuma giden cümleleri yazdığım defteri
mutlaka bir günlüğüne ona vermeliyim. Spotify’da 15’ten fazla playlist yaptım,
hepsini takip etmeli, bulduğum tüm güzel şarkıları dinlemeli. O yokken çektiğim
tüm fotoğraflara bakmalı, meşhur olan, gündeme malzeme olan tüm videoları
izlemeli, en çok favorilenen tweetlerimi okumalı. O yokken aldığım tüm
defterlere bakmalı, kalemleri bir kağıt üzerine tek tek denemeli. İzlediğim
filmleri ismen de olsa bilmeli, en güzellerini izlemeli. Geçmiş doğum günlerimi
kutlamalı, özel ve güzel günlerde neler yaptığımı dinlemeli. Tatillerimi nasıl
geçirdiğimi bilmeli ve belki de tekrardan tatil planları yapmalı.
O yokken gittiğim bütün mekanlara, yürüdüğüm bütün
sokaklara, kaybolduğum bütün yollara onu da götürmeliyim. Yediğim içtiğim ne
varsa geçen süreç içerisinde, tekrarlamalıyız. Yaptığım alışverişlere denk
gelemedi belki ama gider toplu fatura alırız. Ben gülerken yanımda değildi hiç,
belki de oturup üç gün boyunca durmaksızın gülmemiz gerekir. Arayı kapatmamız
gerekir. Ağladığım günler için toptan mendil alırız belki, ilerki günlerde yine
lazım olabilir. Korktuğum tüm saniyeler ve saliseler için sarılsa ve de
bırakmasa belki de en korkusuz korkak olurum. Ayakkabının ayağımı vurduğu
yerler için tekrardan yara bandı alsak, kedinin çizdiği yerler için yine
baticon alsak, ya da hiçbir şey almasak da bütün “geçmiş olsun”ları bir seferde
alsam. Kafi. Ya da değil. Bilemiyorum Altan.
En çok da bir defalığına görebildiğim görüntüleri, burnuma
gelen en güzel kokuları, duyduğum en garip sesleri, hissettiğim duyguları,
duyduğum tatları, beynimde çakan şimşekleri ve ruhumun kapıldığı girdapları
falan, bütün bunları paylaşamayacak olmak canımı sıkıyor. Aldığınız bir kokuyu
bir başkasına nasıl anlatırsınız?
O yokken değişen bakış açımı, hayallerimi, ideallerimi,
zevklerimi...
Dur ulan, bir dakika.
Her şeyi de bilmeyiversin. Olsaymış yanımda.
Tamam tamam belki biraz komik video izleyebiliriz.
Tamam sarılalım.
Tamam ya gel anlatıcam, gel.
Tüm karışıklığıma ithafen:
